Het nieuwe jaar is van start gegaan. Na een periode van wensen is het nu aan ons om er inderdaad een geweldig jaar van te maken. Wat mij fascineert in deze eerste weken van een nieuw jaar, zijn alle terugblikken in cijfers en statistieken over het afgelopen jaar. Ik vraag me af hoe ik begin vorig jaar aankeek tegen alles wat zich nu gemanifesteerd heeft. Hoeveel invloed heb ik gehad op de loop der dingen en waar zijn de dingen met mij op de loop gegaan? Ik realiseer me dat terugkijken op de valreep van oud naar nieuw anders was dan vandaag terugkijken wetend dat er begin 2015 over het komende jaar ook weer cijfers en statistieken gaan verschijnen. Nu kan ik ervoor kiezen daar bewust verschil in te maken! Vandaag dus, want vandaag telt al mee.
Dat brengt me op het verschil tussen reactie en respons. Rondom het ritueel van oud en nieuw merk ik dat verschil pijnlijk op. Wensen en goede voornemens die voortkomen uit een reactie op het feit dat er een nieuw jaar zich aandient, verliezen snel hun kracht. Net als vuurwerk schieten ze de lucht in, laten zich van hun mooiste kant zien en spatten dan met een knal uit elkaar – losse rommel achterlatend.
Hoe anders is het met wensen en voornemens die ontstaan als een respons?! Mij valt op dat die over het algemeen voortborduren op een proces dat al gaande was en zich voorzichtiger laten kennen. Dat is ook logisch, want een bewust antwoord op een situatie wint pas aan kracht als het zich manifesteert. Bij het begin van het jaar zal het daarom eerder gaan om het aangeven van een intentie dan een voornemen en past een verlangen beter dan een wens. In sommige wensen die ik heb gelezen, vind ik een interessante mix. Die gaan vaak over wat we ‘ons’ wensen. Misschien is dat een mooie opstap naar een nieuw ritueel: een wens voor het nieuwe jaar, die onze intentie en verlangen aangeeft. Gedurende het jaar kunnen we daar dan nog eens naar terugkijken als we geneigd zijn teveel te reageren op wat er gebeurt. Zo’n wens vormt een rode draad om onze respons op te baseren – een reminder dat wij het jaar gaandeweg scheppen, zoals we het gewenst hadden. Ik stel voor dat we dan met oud en nieuw niet terug- en vooruitkijken, maar doorkijken. Hoe zou dat werken?
