Actueel
3 manieren om los te laten
Vertwijfeld zegt A.:"Ik moet het leren loslaten, maar hoe doe ik dat?" Een goeie vraag, waarop het simpele antwoord: "nou, gewoon doen!" over het algemeen tot nog meer vertwijfeling leidt. Daarom ga ik 3 antwoorden voorleggen, die in de praktijk beter blijken te werken.
De eerste is: vasthouden!
Daarbij gaat het er om helder te krijgen wat je precies zou moeten loslaten en waarom dat lastig is. Je zoomt dus juist in op wat je los 'moet' laten en stelt de vraag: wat maakt dat ik dit vasthoudt? Daarmee wordt duidelijk waar 'm de schoen werkelijk wringt en dat kun je dan aanpakken. Vasthouden helpt als je blijft malen over iets wat is gebeurd. Meestal laat dat je niet los, omdat je geraakt bent en een deel nog onvoldoende hebt verwerkt. Door dat werkelijk aandacht te geven, gaat de spanning eraf en los 't op. Vasthouden dus om los te kunnen laten.
De tweede is: loshouden!
Deze term heb ik ooit van iemand gehoord en hij spreekt me aan, omdat ie positief geformuleerd is. Er hoeft niks weg - je mag 't houden, alleen met ruimte ipv spanning op de lijn. Als je het loslaten moet leren, is dit een behapbare stap. Het is zoiets als je kind leren fietsen en een handje in de rug houden ipv de hele fiets met kind vasthouden. Daar zit ook precies de kunst: wat heb je nog echt nodig om verbinding te houden en waar kun je ruimte laten? Voor situaties waarin loslaten betekent: anderen meer het werk laten doen, is dit een fijne manier. Je zou kunnen zeggen dat loshouden, zorgvuldig, betrokken en stap-voor-stap loslaten is.
De derde manier:laten!
Als je de bovenstaande zin verandert in: "ik moet het leren laten", wordt de betekenis ineens heel anders. Deze derde manier gaat over 'niet doen'. Dat is niet hetzelfde als achterover leunen en 'niets doen'. Het komt er op neer, dat je actief bezig bent om te kijken wat er gebeurt, te reflecteren op jezelf, de ander en de situatie en dat je ervoor kiest om daarin niet in te grijpen. Door niet te doen, laat je de situatie zich ontwikkelen en kun je je beraden op wat er werkelijk van jou gevraagd wordt. Als je merkt, dat je voortdurend apen op je schouder krijgt, waar je niet om gevraagd hebt, dan is deze manier een hele goede. Verrassend vaak blijken de apen ineens heel flexibel en veel minder gehecht aan jou als je dacht. Laten geeft je ruimte om te kiezen en je bezig te houden met wat je niet los wilt laten.
Ik ben benieuwd welke manier je het meest aanspreekt. Laat een reactie achter via:
